Jerrymie

Jerrymie is hoofdredacteur bij BTC Direct en heeft bijgedragen aan o.a. Algemeen Dagblad, VPRO en BNN.

De geschiedenis van bitcoin kent veel helden. Onze helden hebben allemaal een significante bijdrage geleverd aan bitcoin, op welke manier dan ook. In dit artikel kijken we naar Eric Hughes. Een Amerikaan die het kloppend hart van de Cypherpunks vormde.

Als je het kan bouwen, bestaat het

In 1993 schreef Steven Levy voor Wired magazine een artikel over encryptie. Hierin citeert hij Eric Hughes:

'Het is een misvatting om te denken dat Cypherpunks een formele groep zijn. Het is meer een bijeenkomst van degene met talent voor coderen, een passie voor privacy en de ballen om er iets aan te doen. Iedereen die het gospel van persoonlijke encryptie verspreidt is een reiziger in het territorium van Cypherpunk. De echte actie volg je via The List, een elektronisch berichtensysteem waar elke dag meer dan 50 berichten worden geplaatst. Iedereen die lid is ontvangt berichten in hun internet inbox en kan ook reageren. The List is een vergaarbak voor roddel, waar plannen worden gedeeld en getoetst, fantasieën werkelijkheid worden en code wordt gedeeld. De modus operandi lijkt op die van hackers: If You Build It,They Will Come.'

Vijf geboden van cypherpunks

Eric Hughes deelde de volgende punten op The List, als een soort geboden voor de cypherpunks.

  • Cypherpunks schrijven code. Zij weten dat iemand code moet schrijven om onze privacy te verdedigen. En aangezien het ook hun privacy is, schrijven zij de code.
  • Cypherpunks geven er niets om of je achter hun software staat.
  • Cypherpunks weten dat software niet vernietigd kan worden.
  • Cypherpunks weten dat een goed verspreid systeem niet afgesloten kan worden.
  • Cypherpunks maken de netwerken veilig vanwege privacy.
Mocht je het nog niet doorhebben, Hughes wordt gezien als de grondlegger van de cypherpunks, de mailinglijst die vroeger gewoon The List heette, en het Cypherpunk Manifesto.

Internet gevaar voor privacy

Een jaar voor het bekende artikel in Wired, kwam een groep vrijdenkende programmeurs en computerwetenschappers samen in het huis van Tim May (overleden in 2018) in Santa Cruz. Ze kwamen samen om te spreken over een opwindende nieuwe ontwikkeling, het internet.

De groep was enthousiast over de mogelijkheden, maar ze waren ook bezorgd om de privacy. Ze redeneren dat buiten contante betalingen, geen enkele transactie nog privé is. De groep maakte zich zorgen dat banken, creditcardmaatschappijen, commerciële partijen en vooral de overheid allemaal toegang kregen tot deze informatie.

Kortom, big brother kwam zo wel heel dichtbij. 

Sommigen zochten naar manieren om hun privacy te beschermen. Anderen wilden juist terugvechten.

Cryptografie kan bescherming bieden

De reden waarom ze de overheid wantrouwen, is omdat er tegen een vriend van hun, programmeur Phil Zimmerman, een strafrechtelijk onderzoek is begonnen. Hij ontwikkelde privacy software onder de naam PGP (Pretty Good Privacy). De Amerikaanse overheid oordeelde dat hij de wet Export Control Arms had geschonden.

Die avond werd flink gedebatteerd:

'De technologie van de drukpers heeft de macht van de middeleeuwse gilden verminderd en de sociale machtsstructuur aangepast. Zo zal cryptografie de manier waarop bedrijven en overheden mee kunnen kijken bij financiële transacties veranderen.’

‘Een ogenschijnlijk simpele en kleine uitvinding zoals het prikkeldraad maakt het mogelijk om ranches en boerderijen af te schermen. Hierdoor veranderden concepten zoals land en eigendomsrechten. Zo zal een mysterieuze tak binnen de wiskunde ervoor zorgen dat er prikkeldraad rondom intellectueel eigendom komt.’

Geboorte van een filosofie

Het was een toegewijde en getalenteerde groep informatica. De meeste waren ook libertariër. Ze begrepen het potentieel van het internet, maar ze zagen ook de mogelijkheden die het staten en bedrijven geeft om in te dringen in de persoonlijke levenssfeer. Ze dachten dat cryptografie kon leiden tot sociale en politieke verandering. Aan het einde van de bijeenkomst was er een anarchistische filosofie geboren, die van de Cypherpunks.

Binnen een week schreef Eric Hughes, een van de aanwezigen, een programma om versleutelde e-mails te versturen en te ontvangen. Hij kreeg hierbij hulp van Hal Finney, iemand die zeker nog een keer belicht gaat worden in deze heldenreeks.

Cypherpunks mailen en remailen

Het mailprogramma was gebaseerd op het Digital Mix principe van David Chaum (ook een gegadigde voor de heldenreeks), hij schreef hierover in de vroege jaren 80. Deze mailclient zorgde er ook voor dat je niet kon identificeren van wie de mail afkomstig was en dat de mail weer werd doorgestuurd. Dit mondde uit tot de Cypherpunks Mailing List. Via deze weg zouden ze ideeën delen, bespreken en ontwikkelen.

Nu worden we iets technischer. Het cypherpunk remailer-systeem is anders dan wat ze in die tijd gewend waren. Het programma draaide decentraal op alle computers van het netwerk, en niet slechts op een enkele server. Om de beveiliging van het hele netwerk in gevaar te brengen, moet elk knooppunt (node) in het netwerk aangevallen worden.

Remail werkt zo: Een gebruiker die anonimiteit wenst, stuurt een bericht naar een van de remailers in het netwerk. Het bericht bevat instructies aan de remailer en vraagt ​​hem om de boodschap naar een andere remailer in hetzelfde netwerk te verzenden. De lading wordt vervolgens naar de volgende remailer verzonden, waarbij alle identificerende informatie van de oorspronkelijke gebruiker is verwijderd. De volgende remailer in het netwerk volgt dezelfde instructies van de vorige enzovoort. Wanneer de laatste remailer in het netwerk is bereikt, wordt het bericht verzonden naar de beoogde ontvanger. Dat kan een mailadres zijn maar ook een nieuwsgroep.

Risico spreiden

Maar waarom zo moeilijk? Deze decentrale manier zorgt ervoor dat de keten zich bevindt in in verschillende rechtsgebieden. Het is een enorme hindernis voor opsporingsdiensten om medewerking te krijgen in al deze verschillende gebieden. Nog belangrijker is dat er geen single point of failure is. Zelfs als alle remailers gedwongen worden mee te werken aan een onderzoek, maar ze niet met elkaar in contact komen, blijven alle berichten anoniem.

Uiteindelijk werd de mogelijkheid om anoniem te antwoorden geïmplementeerd. Hughes herkende de magie van publieke sleutel encryptie en gebruikte dit voor het verzenden en ontvangen van berichten. Vandaag de dag werkt elke berichtenservice met versleutelde berichten.

In 2012 gaf Eric Hughes hier nog een keynote over op de Cryptoparty in Amsterdam.

Lijst is invloedrijk

In de loop der tijd zijn veel bekende mensen lid geworden van The List. Denk aan Julian Assange (WikiLeaks), Bram Cohen (BitTorrent), Rop Gonggrijp (XS4ALL), Adam Back (Hashcash), Wei Dai (B-money), Hal Finney (reusable proof-of-work), Phil Zimmerman (PGP), Nick Szabo (bit gold) en natuurlijk een zekere Satoshi Nakamoto. In totaal waren er 2.000 leden en werden er 50 berichten per dag gedeeld.

Eenmaal aangemeld bij de lijst, werd je begroet met een boodschap van Hughes:

"Cypherpunks assume privacy is a good thing and wish there were more of it. Cypherpunks acknowledge that those who want privacy must create it for themselves and not expect governments, corporations, or other large, faceless organizations to grant them privacy out of beneficence."

Wat staat in het manifest?

Die boodschap werd de ruggengraat van zijn Cypherpunk Manifesto, die tot op de dag van vandaag veel invloed heeft.

“Privacy is the power to selectively reveal oneself to the world. When I purchase a magazine at a store and hand cash to the clerk, there is no need to know who I am. When I ask my electronic mail provider to send and receive messages, my provider need not know to whom I am speaking or what I am saying ... my provider only need know how to get the message there and how much I owe them in fees. When my identity is revealed by the underlying mechanism of the transaction, I have no privacy. I cannot here selectively reveal myself; I must always reveal myself ... If I say something, I want it heard only by those for whom I intend it ... We must defend our own privacy if we expect to have any. We must come together and create systems which allow anonymous transactions to take place ... Cypherpunks are therefore devoted to cryptography. Cypherpunks wish to learn about it, to teach it, to implement it, and make more of it ... We the Cypherpunks are dedicated to building anonymous systems. We are defending our privacy with cryptography, with anonymous mail forwarding systems, with digital signatures, and with electronic money ... Our code is free for all to use, worldwide. The Cypherpunks are actively engaged in making the networks safer for privacy. Let us proceed together apace. "

Geen woorden maar code

Het mantra werd: Cypherpunks schrijven code. Hiermee bedoelen ze dat ze moeten stoppen met praten over hoe dingen moeten zijn. In plaats daarvan kunnen ze ook code schrijven, om de dingen te veranderen. Als iets niet werkt, schrijf dan wat code en zorg dat het werkt.

De ultieme droom van Eric Hughes en zijn beweging was een systeem van digitaal geld buiten de lange arm van overheden en banken. Er zijn veel pogingen gedaan, en allemaal zijn ze mislukt.

Tot een bepaald bericht in de mailinglijst op 31 oktober 2008 van ene Satoshi Nakamoto.

Tot bitcoin.